tag:blogger.com,1999:blog-76402919156413818362023-11-15T06:12:25.432-08:00Nattapongนัทธพงศ์http://www.blogger.com/profile/07609660267204132867noreply@blogger.comBlogger2125tag:blogger.com,1999:blog-7640291915641381836.post-68038574116050011502010-12-14T19:02:00.000-08:002010-12-14T19:13:44.116-08:00กาแล็กซี่แมกเจลแลนใหญ่<span class="style3"><span class="style5"><span style="background-color: #274e13; color: #990000; font-size: x-large;"><strong><img height="16" src="http://www.blogger.com/four2.gif" width="17" /><span class="style28"><span style="font-family: Angsana New;">กาแล็กซี่แมกเจลแลนใหญ่</span></span><img height="15" src="http://www.blogger.com/four3.gif" width="15" /></strong></span></span></span><br />
<span class="style3"><span class="style5"><span class="style26"><span style="color: #cc0066;">กาแล็กซีแมกเจลแลนใหญ่ จะโคจรรอบทางช้างเผือกที่ระยะห่างประมาณ 200,000 ปีแสง เป็นกาแล็กซีแบบไร้รูปทรงหรือมีรูปร่างไม่แน่นอน มีความสว่างมากจนสามารถมองเห็นได้คล้ายกับก้อนเมฆในยามค่ำคืน อยู่ใกล้ขอบฟ้าทิศใต้ เป็นกาแล็กซีที่อยู่ใกล้เราที่สุดกาแล็กซีแอนโดรเมดา มองเห็นอยู่ในบริเวณท้องฟ้าทางเหนือมีรูปร่างแบบกังหัน เหมือนกาแล็กซีทางช้างเผือก กาแล็กซีแอนโดรเมดาอยู่ห่างจากกาแล็กซีทางช้างเผือกของเราไกลประมาณ 2 ล้านปีแสง มีชื่อเรียกอีกอย่างหนึ่งว่า M31 หรือ NGC 224 </span></span></span></span><br />
<span class="style3"><span class="style5"><span class="style26"><span style="color: #cc0066;"><strong><span class="style24"><span style="color: white;"><span style="font-family: Angsana New;">กาแล็กซีกลมรี </span><span class="style6"><span style="font-family: Monotype Corsiva;">(Elliptical Galaxy)</span></span></span></span><span style="color: magenta; font-family: Angsana New;"> </span></strong><img height="15" src="http://www.blogger.com/four3.gif" width="15" /></span></span></span></span><br />
<span class="style3"><span class="style5"><span class="style26"><span style="color: #cc0066;"></span></span></span></span><br />
<div align="center" class="style7"><br />
</div><div class="style7 style9 style25"> <img height="242" id="il_fi" src="http://www.thaispaceweather.com/darkgalaxy.jpg" style="padding-bottom: 8px; padding-right: 8px; padding-top: 8px;" width="220" /></div><div class="style25"><span class="style26"><span class="style27"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: Angsana New;"><strong>กาแล็กซีรูปกลมรี </strong>เป็นกาแล็กซีที่มีลักษณะความสมดุลทางรูปร่างสูง มีทั้งชนิดที่แบนมาก แบนน้อย กลมมาก หรือค่อนไปทางรีมาก บางชนิดก็มีรูปร่างลักษณะเกือบเป็นลูกทรงกลมทีเดียว ตัวอย่างของ</span></span></span></span></div><div class="style25"><span class="style26"><span class="style27"><img height="345" id="il_fi" src="http://board.palungjit.com/attachment.php?attachmentid=482737&stc=1&d=1231433781" style="padding-bottom: 8px; padding-right: 8px; padding-top: 8px;" width="339" /></span></span></div><div class="style25"><span class="style26"><span class="style27"><span style="font-size: large;">กาแล็กซีก้นหอย (Spiral Galaxy)</span> มีรูปร่างแบบก้นหอย มีแขนโค้งเหมือนลายก้นหอย<br />
หรือกังหัน บางทีจึงเรียกว่า กาแล็กซีกังหัน กาแล็กซีทางช้างเผือกของเรามีรูปร่างแบบก้นหอย</span></span></div><div class="style25"><br />
</div><div class="style25"><span class="style26"><span class="style27"><img height="495" id="il_fi" src="http://www.armno.in.th/wp-content/uploads/2008/01/comet-hale-bopp.jpg" style="padding-bottom: 8px; padding-right: 8px; padding-top: 8px;" width="619" /></span></span></div><div class="style25"><br />
</div><div class="style25" style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none;"><a href="http://www.blogger.com/a1213000.gif" imageanchor="1" style="clear: left; cssfloat: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="19" src="http://www.blogger.com/a1213000.gif" width="19" /></a><span class="style26"><span class="style27"><span class="style3"><span class="style5"><strong><span style="color: magenta;"><span style="font-family: Angsana New;">ดาวหาง </span><span class="style6"><span style="font-family: Monotype Corsiva;">(Comet)</span></span><span style="font-family: Angsana New;"> </span></span></strong><img height="16" src="http://www.blogger.com/four2.gif" width="17" /></span></span></span></span></div><div class="style25" style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none;"><span class="style26"><span class="style27"><span class="style3"><span class="style5">เชื่อว่าเป็นวัตถุที่เหลือจากการเกิดระบบสุริยะ<br />
เมื่อมาถูกความดันรังสีของดวงอาทิตย์ผลักดันให้ออกไปอยู่ห่างจาก<br />
บริเวณภายนอกของระบบสุริยะ ระยะทาง1-2 ปีแสง<br />
โคจรรอบดวงอาทิตย์เป็นวงแหวนวงกลมเรียกว่า Oort cloud<br />
ตามความเชื่อของนักดาราศาสตร์ ชาวดัตช์ชื่อว่า แจน เฮนคริกอ็อร์ต </span></span></span></span><br />
<br />
ช่วงประมาณเดือนที่แล้ว วงการดาราศาสตร์คึกคักอีกครั้ง กับการเปิดตัว <strong>superstar </strong>คนใหม่แห่งฟากฟ้า นั่นก็คือ <strong>ดาวหางโฮล์มส์</strong>นั่นเอง เป็นอะไรที่ตื่นเต้นมากๆนะครับ เพราะอยู่ๆมันก็สว่างขึ้นมาเป็นล้านเท่าซะงั้น เอาล่ะ วันนี้มารู้จักดาวหางกันให้มากกว่านี้ดีกว่าครับ<br />
<strong><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Comet" jquery1292382721488="15" target="_blank"><span style="color: #5a79a5;">ดาวหาง (Comet)</span></a></strong> เป็นวัตถุหนึ่งในระบบสุริยะของเรา มีรากศัพท์มาจากภาษาละตินคือคำว่า <strong>Coma</strong> ที่แปลว่า <strong>“เส้นผม”</strong> สำหรับการอธิบายลักษณะของดาวหางได้ดีที่สุดคงเป็นคำว่า <strong>“ก้อนน้ำแข็งสกปรก”</strong> เพราะดาวหางประกอบด้วยน้ำแข็ง ก๊าซต่างๆเช่น คาร์บอนไดออกไซด์ มีเทน แอมโมเนีย นอกจากนี้ยังมีฝุ่นกับหินปะปนอยู่อีกด้วย (เป็นไง สกปรกจริงมั้ยล่ะ) มีแหล่งกำเนิดอยู่บริเวณนอกระบบสุริยะโน่นแน่ะ ในสมัยโบราณ ผู้คนชอบเปรียบเทียบดาวหางว่าเป็นสัญลักษณ์แห่ง<strong>ความโชคร้าย</strong> เมื่อดาวหางปรากฏครั้งใด ก็จะนำหายนะมาสู่โลกเสมอ จริงๆแล้วมันไม่เกี่ยวกันซักกะนิด มันแค่บังเอิญน่ะครับ แต่ถ้าดาวหางดวงนั้นจะพุ่งมาชนโลก ที่เขาว่าไว้ก็คงจะเป็นจริงแฮะ<br />
ดาวหางประกอบด้วยองค์ประกอบหลักๆ 3 ส่วนก็คือ<br />
<ol sizcache="6" sizset="6"><li><strong>นิวเคลียส (Nucleus)</strong> ก็คือก้อนน้ำเข็งที่อยู่ใจกลางดาวหาง</li>
<li><strong>โคมา (Coma)</strong> เป็นกลุ่มก๊าซที่ระเหิดอยู่อย่างหนาแน่น ห้อมล้อมนิวเคลียสไว้</li>
<li><strong>หาง (Tail)</strong> หางมีสองชนิดคือ หางฝุ่นและหางไอออน ส่วนมากที่เราเห็นกันชัดๆนั่นเป็นหางฝุ่นครับ ส่วนหางไอออนนั้น เกิดจากการเรืองแสงของไอออนบริเวณหัวดาวหาง เมื่อได้รับพลังงานจากลมสุริยะครับ</li>
</ol><div align="center"><a class="cboxElement" href="http://www.armno.in.th/wp-content/uploads/2008/01/comet-hale-bopp.jpg" jquery1292382721488="36"><img alt="comet hale bopp thumb ดาวหางคืออะไร" border="0" class="colorbox-32" height="284" jquery1292382721488="76" loaded="true" original="http://www.armno.in.th/wp-content/uploads/2008/01/comet-hale-bopp-thumb.jpg" src="http://www.armno.in.th/wp-content/uploads/2008/01/comet-hale-bopp-thumb.jpg" style="border-bottom: 0px; border-left: 0px; border-right: 0px; border-top: 0px; display: inline; zoom: 1;" title="ดาวหางคืออะไร" width="350" /></a><br />
ภาพดาวหาง<a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Comet_Hale-Bopp" jquery1292382721488="16" target="_blank"><span style="color: #5a79a5;">เฮลล์-บ็อบพ์</span></a> หางฝุ่นก็คือส่วนที่เป็นสีขาว ส่วนหางไอออนคือสีน้ำเงินครับ</div>นักดาราศาสตร์จำแนกดาวหางออกเป็น 2 ประเภทครับ คือ<strong>ดาวหางคาบสั้น (Short Peroid Comet)</strong> มีคาบการโคจรรอบดวงอาทิตย์ต่ำกว่า 200 ปี และอีกประเภทหนึ่งคือ<strong> ดาวหางคาบยาว (Long Period Comet)</strong> ที่มีคาบการโคจรรอบดวงอาทิตย์มากกว่า 200 ปีขึ้นไป ส่วนมากวงโคจรของดาวหางเป็นรูปวงรี และไม่ค่อยมีระนาบกันซักเท่าไหร่ แต่ก็มีบางดวงนะครับ ที่วงโคจรไม่ได้เป็นวงรี แต่เป็นรูปพาราโบลา เข้ามาหาดวงอาทิตย์ครั้งหนึ่งแล้วก็ออกไป ไม่กลับมาอีกเลย<br />
สิ่งที่ทำให้ดาวหางส่องแสงสว่างขึ้นมาได้ ก็เพราะได้รับพลังงานจากดวงอาทิตย์ครับ ยิ่งเข้าใกล้ดวงอาทิตย์มากเท่าไหร่ หางก็จะยิ่งยาวขึ้นเท่านั้น สำหรับดางหางที่มีชื่อเสียงในอดีต เช่น<br />
<a class="cboxElement" href="http://www.armno.in.th/wp-content/uploads/2008/01/image-comet.jpg" jquery1292382721488="37"><img alt="image comet thumb ดาวหางคืออะไร" border="0" class="colorbox-32" height="180" jquery1292382721488="78" loaded="true" original="http://www.armno.in.th/wp-content/uploads/2008/01/image-comet-thumb.jpg" src="http://www.armno.in.th/wp-content/uploads/2008/01/image-comet-thumb.jpg" style="border-bottom: 0px; border-left: 0px; border-right: 0px; border-top: 0px; display: inline; zoom: 1;" title="ดาวหางคืออะไร" width="260" /></a> <a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Comet_McNaught" jquery1292382721488="17" target="_blank"><span style="color: #5a79a5;">ดาวหาง McNaught</span></a> ปี 2007 สว่างที่สุดในรอบ 40 ปี<br />
<a class="cboxElement" href="http://www.armno.in.th/wp-content/uploads/2008/01/bradfld2e.jpg" jquery1292382721488="38"><img alt="bradfld2e thumb ดาวหางคืออะไร" border="0" class="colorbox-32" height="185" jquery1292382721488="96" loaded="true" original="http://www.armno.in.th/wp-content/uploads/2008/01/bradfld2e-thumb.jpg" src="http://www.armno.in.th/wp-content/uploads/2008/01/bradfld2e-thumb.jpg" style="border-bottom: 0px; border-left: 0px; border-right: 0px; border-top: 0px; display: inline; zoom: 1;" title="ดาวหางคืออะไร" width="260" /></a> <a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Comet_Hyakutake" jquery1292382721488="18" target="_blank"><span style="color: #5a79a5;">ดาวหาง Hyakutake</span></a> ปี 1997<br />
<a class="cboxElement" href="http://www.armno.in.th/wp-content/uploads/2008/01/lspn-comet-halley.jpg" jquery1292382721488="39"><img alt="lspn comet halley thumb ดาวหางคืออะไร" border="0" class="colorbox-32" height="187" jquery1292382721488="106" loaded="true" original="http://www.armno.in.th/wp-content/uploads/2008/01/lspn-comet-halley-thumb.jpg" src="http://www.armno.in.th/wp-content/uploads/2008/01/lspn-comet-halley-thumb.jpg" style="border-bottom: 0px; border-left: 0px; border-right: 0px; border-top: 0px; display: inline; zoom: 1;" title="ดาวหางคืออะไร" width="260" /></a> <a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Halley%27s_Comet" jquery1292382721488="19" target="_blank"><span style="color: #5a79a5;">ดาวหาง Helley</span></a> ปี 1986</div><div class="style25"><br />
</div>นัทธพงศ์http://www.blogger.com/profile/07609660267204132867noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-7640291915641381836.post-8571135900000377372010-11-27T18:06:00.000-08:002010-12-09T21:04:55.638-08:00ดาวเสาร์<div align="center"><span style="font-family: MS Sans Serif; font-size: x-small;"> </span><span style="font-family: MS Sans Serif; font-size: small;"><b>ดาวเสาร์ (Saturn) </b></span></div><span style="font-family: MS Sans Serif; font-size: x-small;"> ดาวเสาร์เป็นดาวเคราะห์ที่มีความสวยงาม จากวงแหวนที่ล้อมรอบ เมื่อดูในกล้องโทรทรรศน์จะเห็นวงแหวน ซึ่งทำให้ดาวเสาร์มีลักษณะแปลกกว่าดาวดวงอื่นๆ ดาวเสาร์มีองค์ประกอบคล้ายดาวพฤหัสบดี เป็นดาวเคราะห์ก๊าซที่มีลมพายุพัดแรงความเร็วถึง 1,125 ไมล์ต่อชั่วโมง มีขนาดใหญ่รองจากดาวพฤหัสบดี ถ้านับวงแหวนเข้าไปด้วย จะมีขนาดเท่าดาวพฤหัสบดี ดาวเสาร์เป็นดาวเคราะห์ที่มีความหนาแน่นน้อยที่สุด กล่าวคือมีความหนาแน่นเพียง 0.7 กรัมต่อลูกบาศก์ เซนติเมตร ซึ่งน้อยกว่าความหนาแน่นของน้ำ ดังนั้นหากมีน้ำจำนวนมากรองรับ ดาวเสาร์ก็จะลอยน้ำได้ เนื่องจากดาวเสาร์อยู่ห่างจากดวงอาทิตย์ประมาณ 2 เท่าของระยะดาวพฤหัสบดีจากดวงอาทิตย์ จึงใช้เวลานานเกือบ 30 ปีในการโคจรรอบดวงอาทิตย์ 1 รอบ แต่ดาวเสาร์หมุนรอบตัวเองเร็วมาก จึงทำให้โป่งออกทางด้านข้างมากกว่าดาวเคราะห์ดวงอื่น สามารถสังเกตได้แม้ในภาพถ่ายขนาดเล็ก</span><br />
<div align="center"><span style="font-family: MS Sans Serif; font-size: x-small;"><img border="0" height="120" src="http://www.thaigoodview.com/library/teachershow/phitsanulok/suwicha_p/images/saturn.jpg" width="120" /> <img border="0" height="120" src="http://www.thaigoodview.com/library/teachershow/phitsanulok/suwicha_p/images/tethdion.gif" width="156" /> <img border="0" height="120" src="http://www.thaigoodview.com/library/teachershow/phitsanulok/suwicha_p/images/saturninterior.jpg" width="120" /></span></div><span style="font-family: MS Sans Serif; font-size: x-small;"> วงแหวนของดาวเสาร์เป็นก้อนหินและน้ำแข็งสกปรก กล่าวคือ น้ำแข็งช่วยยึดฝุ่นและก้อนหินสกปรกเข้าด้วยกัน ก้อนน้ำแข็งสกปรกมีขนาดต่างๆ กัน และมีเป็นจำนวนมาก น้ำแข็งสะท้อนแสงดวงอาทิตย์ได้ดี เราจึงเห็นวงแหวนชัดเจน วงแหวนบางมาก และประกอบด้วยวงแหวนจำนวนหลายพันวง แต่สังเกตได้จากโลกเห็นเป็นชั้นๆ ชั้นนอกสุด เรียกว่า วงแหวน A วงสว่างที่สุดอยู่ใกล้ดาวเสาร์เรียกว่า วงแหวน B ช่องว่างระหว่างวงแหวนทั้งสองนี้เรียกว่า ช่องแคสสินี (Cassini Division) ซึ่งตั้งชื่อตามนักดาราศาสตร์ชาวอิตาลิ Giovani Cassini ซึ่งพบวงแหวนนี้เป็นคนแรกในปี 1675 ภายในวงแหวน B มีวงแหวนที่ไม่สว่างชื่อวงแหวน C ภาพจากการถ่ายของยานไพโอเนียร์และวอยาเจอร์แสดงให้เห็นว่า มีวงแหวนมากกว่าสามวง คือมีวงแหวน D ซึ่งมองเห็นเลือนๆ นอกจากนี้ยังมีวงแหวนชั้นนอกที่มีลักษณะแคบๆ เรียกว่าวงแหวน F และวงแหวน G ด้านหลังของวงแหวนทั้งสองนี้เป็นวงแหวนขนาดกว้าง แต่มีความเลือนคือ วงแหวน E วงแหวนทั้งหมดจะมีเส้นผ่าศูนย์กลางประมาณ 375,000 ไมล์ วงแหวนแต่ละวงบางมากเมื่อเทียบกับความกว้าง เปรียจประดุจดังแผ่นกระดาษ ดังนั้นเมื่อด้านข้างของวงแหวนหันมาทางโลก เราจึงมองไม่เห็นวงแหวนของดาวเสาร์ วงแหวนดาวเสาร์เอียงจากระนาบทางโคจรของดาวเสาร์รอบดวงอาทิตย์เป็นมุม 27 องศา เมื่อดูจากโลกจึงเห็นวงแหวนไม่เหมือนกันในแต่ละตำแหน่ง ถ้าวงแหวนหันด้านข้างมาทางโลกเราจะมองไม่เห็นวงแหวนเลย แต่จะเห็นเป็นเส้นสีดำพาดผ่านดาวเสาร์ ยานอวกาศวอยเอเจอร์ 1 และวอยเอเจอร์ 2 ที่ผ่านเฉียดดาวเสาร์พบว่า วงแหวนของดาวเสาร์ด้านที่ได้รับแสงแดดมีอุณหภูมิ -180 องศาเซลเซียส ส่วนด้านมืดอุณหภูมิต่ำกว่านี้เป็น -200 องศาเซลเซียส อุณหภูมิต่ำขนาดนี้น้ำแข็งจะไม่ระเหยหรือกลายเป็นไอเลย วงแหวนที่เห็นจากโลกเป็น 3 ชั้นนั้น แท้ที่จริงประกอบด้วยวงแหวนเล็กๆ จำนวนเป็นล้านๆ วง วงแหวนก่อรูปร่างอย่างไรและเมื่อไร? วงแหวน C และ B ได้ก่อตัวเมื่อดาวเสาร์หรือดาวเคราะห์อื่นๆ ในระบบสุริยะเริ่มเกิดขึ้น ดาวเคราะห์ก่อตัวด้วยแก๊ซและอนุภาคที่ลอยในอวกาศ วงแหวนอาจก่อตัวโดยอนุภาคน้ำแข็งที่ตกค้าง วงแหวน A อาจเป็นเศษที่เหลือของดาวบริวารที่เป็นน้ำแข็งของดาวเสาร์ ประมาณ 10 ล้านปีมาแล้ว ดวงจันทร์อาจแตกแยกออกจากกัน ชิ้นส่วนทั้งหมดของดวงจันทร์อาจกระจัดกระจายเป็นวงแหวนกว้าง ในขณะที่มันหมุนรอบดาวเคราะห์</span><br />
<div align="center"><span style="font-family: MS Sans Serif; font-size: x-small;"><img border="0" height="160" src="http://www.thaigoodview.com/library/teachershow/phitsanulok/suwicha_p/images/saturn2earth.jpg" width="200" /></span></div><span style="font-family: MS Sans Serif; font-size: x-small;"> ก่อนปี 1980 มีคนคิดว่าดาวเสาร์มีดาวบริวารสิบดวง หลังจากนั้นยานวอยาเจอร์ ได้พบดาวบริวารเพิ่มขึ้นอีกหลายดวง ปัจจุบันเราคิดว่าดาวเสาร์มีดาวบริวารอื่นๆ นอกเหนือจากดาวบริวารเหล่านี้ ดาวบริวารชั้นในประกอบขึ้นด้วยน้ำแข็ง และบางดวงก็ประกอบด้วยหิน มันปกคลุมด้วยหินและรอยแตกดาวบริวารชั้นในบางดวงมีการหมุนที่ผิดปกติ ดาวบริวารที่อยู่ใกล้ที่สุดคือ ดาว Inner Shepherd และดาว Outer Shepherd มันจะหมุนรอบแต่ละข้างของวงแหวน F แรงโน้มถ่วงของดาวบริวารมีผลกระทบต่อส่วนของวงแหวน F มันทำให้ลอนบิดเบี้ยวเป็นรูปเกลียวที่ประหลาด มีกลุ่มดาวบริวารชั้นในที่หมุนรอบดาวเสาร์เช่นเดียวกัน บ้างก็หมุนในระยะห่างกัน บ้างก็หมุนใกล้กัน บ้างก็หมุนไปข้างหน้าหรือข้างหลังของดาวอื่น แต่มันไม่ปะทะกัน ดาวบริวารชั้นนอกดวงแรกของดาวเสาร์ มีชื่อเรียกว่า Titan เป็นดาวบริวารที่ใหญ่เป็นที่สองในระบบสุริยะ ดาว Titan มีชั้นบรรยากาศ มันเป็นสิ่งผิดปกติที่ดาวบริวารถูกล้อมรอบด้วยชั้นของแก๊ซเหมือนกับดาวเคราะห์ ยานวอยาเจอร์ 1 ได้เข้าไปใกล้ดาว Titan เมื่อมันบินผ่านดาวเสาร์ในปี 1980 ภาพที่ถูกส่งกลับมาแสดงให้เห็นว่าถูกปกคลุมด้วยหมอกสีส้ม แต่ไม่สามารถมองเห็นพื้นผิวได้เลย บรรยากาศประกอบด้วยแก๊ซไนโตรเจนเป็นส่วนใหญ่ ซึ่งเป็นแก๊ซที่สำคัญในบรรยากาศของโลก เรามีแก๊ซออกซิเจนในโลกด้วย แต่ดาว Titan ไม่มีแก๊ซเหล่านี้ แต่มันมีแก๊ซมีแทนซึ่งเป็นแก๊ซธรรมชาติที่เราใช้สำหรับการหุงต้มในโลก หมอกเกิดจากการตกผลึกของของแหลวสีส้มในบรรยากาศของดาว Titan ของแหลวที่มีสีดังกล่าวเกิดขึ้นเมื่อรังสีจากดวงอาทิตย์กระทบกับแก๊ซ พื้นผิวของดาว Titan มีความเย็นมาก เป็นที่เข้าใจกันว่าพื้นผิวอาจปกคลุมด้วยมหาสมุทรของมีเทนแหลว หรือหิมะสีน้ำตาลที่ประกอบขึ้นจากมีเทน ภายในดาว Titan ประกอบด้วยน้ำแข็งซึ่งมีแกนเป็นหิน นักดาราศาสตร์ต้องการค้นหาสิ่งต่างๆ ให้มากกว่านี้เกี่ยวกับดาว Titan ยานอวกาศอาจไปถึงที่นั่นในศตวรรษหน้า มันเป็นสิ่งที่เป็นไปได้ที่ครั้งหนึ่งโลกของเรามีสภาพคล้ายดาว Titan ถัดจากดาว Titan จะมีบริวารอีกสามดวง ดาวดวงแรกคือ Hyperion ซึ่งเป็นดาวขนาดเล็กประกอบด้วยน้ำแข็งมีรูปร่างคล้ายถั่ว ดาว Hyperion อาจเป็นซากที่เหลือของดาวบริวารดวงใหญ่ที่แตกกระจายออกมา ถัดจากดาว Hyperion คือดาว Iapetus ดาวบริวารประหลาดดวงนี้จะมืดในด้านหนึ่งและสว่างอีกด้านหนึ่ง โดยสีที่เกิดจากหินซึ่งมาจากภายในดาว ดาวบริวารที่อยู่ชั้นนอกที่สุดเรียกว่า Phoebe มันจะหมุนไปรอบๆ Phoebe อาจจะเป็นดาวเคราะห์น้อยซึ่งถูกดึงดูดโดยแรงโน้มถ่วงของดาวเสาร์ </span><span style="font-family: MS Sans Serif; font-size: x-small;"> </span><br />
<br />
<span style="font-family: MS Sans Serif; font-size: x-small;"><br />
</span><br />
<div style="text-align: center;"> <span style="font-size: small;"><span style="color: navy;"><img alt="" border="0" src="http://www.vcharkarn.com/uploads/205/205542.jpg" /><br />
ภาพดาวเสาร์ </span><span style="color: navy;"><br />
</span></span></div><span style="font-size: small;"><br />
</span><br />
<br />
<span style="font-size: small;"> ดาวเสาร์เป็นดาวเคราะห์ที่รู้จักกันมาตั้งแต่ก่อนยุคประวัติศาสตร์ กาลิเลโอได้ใช้กล้องส่องทางไกลสังเกตดาวเสาร์เป็นครั้งแรกเมื่อปี พ.ศ. 2153 และพบลักษณะที่เป็นวงรี คล้ายกับเป็นดาวเคราะห์ที่มีหูสองข้าง จนกระทั่งในปี พ.ศ.2202 คริสเตียน ฮอยเกนส์ พบว่าเป็นวงแหวนของดาวเสาร์ เป็นที่เชื่อกันว่าดาวเสาร์เป็นดาวเคราะห์เพียงดวงเดียวในระบบสุริยะ ที่มีวงแหวน จนกระทั่งเมื่อไม่กี่สิบปีมานี้เองที่ได้มีการค้นพบวงแหวนบางๆ รอบดาวยูเรนัส ดาวพฤหัสบดีและดาวเนปจูน<br />
<br />
ดาวเสาร์ถูกเยี่ยมเยือนครั้งแรกโดย ยานไพโอเนียร์ 11 ในปี พ.ศ.2522 ตามด้วยวอยเอเจอร์ 1 วอยเอเจอร์ 2 และยานแคสสินีในปี พ.ศ.2547<br />
<br />
ดาวเสาร์มีองค์ประกอบคล้ายกับดาวพฤหัสบดี คือประกอบไปด้วย ไฮโดรเจน 75% ฮีเลียม 25% ปะปนไปด้วยน้ำ มีเทน แอมโมเนียเพียงเล็กน้อย โครงสร้างภายในของดาวเสาร์ มีลักษณะคล้ายคลึงกับของดาวพฤหัสบดี ซึ่งมีแกนกลางที่เป็นหินแข็งห่อหุ้มด้วยแมนเทิลชั้นในที่เป็นโลหะไฮโดรเจนและแมนเทิลชั้นนอกที่เป็นไฮโดรเจนและฮีเลียมเหลว<br />
<br />
แถบที่มีความเข้มต่างๆ กันที่ปรากฏบนดาวเสาร์เกิดจากการหมุนรอบตัวเองที่เร็วมากของดาวทำให้เกิดการ หมุนวนของชั้นบรรยากาศที่มีอุณภูมิแตกต่างกันจึงปรากฏเป็นแถบเข้มและจางสลับกันไป<br />
</span><img alt="" border="0" src="http://www.vcharkarn.com/uploads/205/205543.gif" /><span style="font-size: small;"><span style="color: #3366ff;"><b>วงแหวนดาวเสาร์</b></span><br />
จากภาพวงแหวนดาวเสาร์ ดูคล้ายกับว่าจะมีลักษณะเป็นแผ่น แท้ที่จริงแล้วประกอบด้วยอนุภาคจำนวนมหาศาล ซึ่งมีวงโคจรอิสระและมีขนาดตั้งแต่เซนติเมตรไปจนหลายร้อยเมตร ส่วนใหญ่จะประกอบด้วยน้ำแข็ง ปะปนอยู่กับเศษหินเคลือบน้ำแข็ง วงแหวนของดาวเสาร์บางมาก แม้จะมีขนาดเส้นผ่านศูนย์กลางยาวถึง 250,000 กิโลเมตร แต่มีความหนาไม่ถึง 1.5 กิโลเมตร<br />
<br />
วงแหวนแต่ละชั้นมีชื่อเรียกตามอักษรภาษาอังกฤษ เช่น วงแหวนสว่าง (A และ B) และวงสลัว (C) สามารถมองเห็นได้จากโลก ช่องระหว่างวงแหวน A และ B รู้จักในนาม "ช่องแคสสินี" (Cassini Division) เรายังไม่ทราบถึงต้นกำเนิดของวงแหวนดาวเสาร์ บางทีมันอาจกำเนิดจากการแตกสลายของบริวารที่มีขนาดใหญ่กว่า <br />
</span><img alt="" border="0" src="http://www.vcharkarn.com/uploads/205/205543.gif" /><span style="font-size: small;"><span style="color: #3366ff;"><b>ดวงจันทร์บริวารของดาวเสาร์</b></span><br />
ดาวเสาร์มีดวงจันทร์บริวารอย่างน้อย 30 ดวง ดวงจันทร์บริวารที่มีขนาดใหญ่ที่สุดคือ ไททัน มีขนาดใหญ่กว่าดาวพุธ ไททันมีชั้นบรรยากาศที่ประกอบด้วยก๊าซไนโตรเจนเป็นส่วนใหญ่ คล้ายคลึงกับชั้นบรรยากาศของโลก ดังนั้นนักดาราศาสตร์จึงสนใจที่จะศึกษาดวงจันทร์ไททันอย่างละเอียดเพื่อที่จะได้นำมาเปรียบเทียบกับโลก<br />
<br />
ดวงจันทร์บริวารที่มีขนาดรองจากไททันได้แก่ รี ดิโอนี ไออาเพตุส เททิส เอนเซลาดุส และมิมาส ซึ่งส่วนใหญ่ประกอบด้วยน้ำแข็งและมีหินผสมอยู่เล็กน้อย</span><br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<div align="center"><span style="color: #ffffa0; font-family: AngsanaUPC; font-size: x-large;"><b>ดาวเสาร์</b></span><span style="color: #ffffa0; font-family: AngsanaUPC; font-size: medium;"> </span><span style="color: #ffffa0; font-family: AngsanaUPC; font-size: large;">(Saturn)</span></div><div align="center"><span style="font-family: AngsanaUPC; font-size: large;"><img height="259" src="http://it.geol.science.cmu.ac.th/gs/courseware/205100/Solar/Saturn.jpg" width="600" /></span></div><div align="center"><br />
<center><table bgcolor="#000080" border="3" cellpadding="5" cellspacing="1" style="width: 530px;"><tbody>
<tr><td valign="top" width="71%"><span style="color: #ffffa0; font-family: AngsanaUPC; font-size: large;">มวล (กิโลกรัม) </span><span style="color: #ffffa0; font-family: AngsanaUPC; font-size: large;">มวล (โลก=1)</span></td><td valign="top" width="29%"><div align="right"><span style="color: #ffffa0; font-family: AngsanaUPC; font-size: large;">5.688 x 10<sup>26</sup></span></div><div align="right"><span style="color: #ffffa0; font-family: AngsanaUPC; font-size: large;">95.181</span></div></td></tr>
<tr><td valign="top" width="71%"><span style="color: #ffffa0; font-family: AngsanaUPC; font-size: large;">รัศมีตามแนวศูนย์สูตร (กิโลเมตร)</span> <span style="color: #ffffa0; font-family: AngsanaUPC; font-size: large;">รัศมีตามแนวศูนย์สูตร (โลก =1)</span></td><td valign="top" width="29%"><div align="right"><span style="color: #ffffa0; font-family: AngsanaUPC; font-size: large;">60,268</span></div><div align="right"><span style="color: #ffffa0; font-family: AngsanaUPC; font-size: large;">9.4494</span></div></td></tr>
<tr><td valign="top" width="71%"><span style="color: #ffffa0; font-family: AngsanaUPC; font-size: large;">ความหนาแน่นเฉลี่ย (กรัม/ลูกบาศก์เซ็นติเมตร)</span></td><td valign="top" width="29%"><div align="right"><span style="color: #ffffa0; font-family: AngsanaUPC; font-size: large;">0.69</span></div></td></tr>
<tr><td valign="top" width="71%"><span style="color: #ffffa0; font-family: AngsanaUPC; font-size: large;">ระยะห่างเฉลี่ยจากดวงอาทิตย์ (กิโลเมตร)</span> <span style="color: #ffffa0; font-family: AngsanaUPC; font-size: large;">ระยะห่างเฉลี่ยจากดวงอาทิตย์ (โลก =1)</span></td><td valign="top" width="29%"><div align="right"><span style="color: #ffffa0; font-family: AngsanaUPC; font-size: large;">1,429,400,000</span></div><div align="right"><span style="color: #ffffa0; font-family: AngsanaUPC; font-size: large;">9.5388</span></div></td></tr>
<tr><td valign="top" width="71%"><span style="color: #ffffa0; font-family: AngsanaUPC; font-size: large;">คาบการหมุนรอบตัวเอง (วัน)</span></td><td valign="top" width="29%"><div align="right"><span style="color: #ffffa0; font-family: AngsanaUPC; font-size: large;">10.233</span></div></td></tr>
<tr><td valign="top" width="71%"><span style="color: #ffffa0; font-family: AngsanaUPC; font-size: large;">คาบการหมุนรอบดวงอาทิตย์ (วัน)</span></td><td valign="top" width="29%"><div align="right"><span style="color: #ffffa0; font-family: AngsanaUPC; font-size: large;">29.458</span></div></td></tr>
<tr><td valign="top" width="71%"><span style="color: #ffffa0; font-family: AngsanaUPC; font-size: large;">ความเร็วของการหมุนรอบดวงอาทิตย์เฉลี่ย (กิโลเมตร/วินาที)</span></td><td valign="top" width="29%"><div align="right"><span style="color: #ffffa0; font-family: AngsanaUPC; font-size: large;">9.67</span></div></td></tr>
<tr><td valign="top" width="71%"><span style="color: #ffffa0; font-family: AngsanaUPC; font-size: large;">แรงดึงดูดที่พื้นผิวบริเวณศูนย์สูตร (เมตร/วินาที<sup>2</sup>)</span></td><td valign="top" width="29%"><div align="right"><span style="color: #ffffa0; font-family: AngsanaUPC; font-size: large;">9.05</span></div></td></tr>
<tr><td valign="top" width="71%"><span style="color: #ffffa0; font-family: AngsanaUPC; font-size: large;">อุณหภูมิที่พื้นผิวเฉลี่ย (เซลเซียส) </span></td><td valign="top" width="29%"><div align="right"><span style="color: #ffffa0; font-family: AngsanaUPC; font-size: large;">-125</span></div></td></tr>
<tr><td valign="top" width="71%"><span style="color: #ffffa0; font-family: AngsanaUPC; font-size: large;">ความดันบรรยากาศ (บาร์)</span></td><td valign="top" width="29%"><div align="right"><span style="color: #ffffa0; font-family: AngsanaUPC; font-size: large;">1.4</span></div></td></tr>
<tr><td valign="top" width="71%"><span style="color: #ffffa0; font-family: AngsanaUPC; font-size: large;">ส่วนประกอบของบรรยากาศ</span></td><td valign="top" width="29%"></td></tr>
<tr><td valign="top" width="71%"><blockquote><span style="color: #ffffa0; font-family: AngsanaUPC; font-size: large;">ไฮโดรเจน</span><br />
<span style="color: #ffffa0; font-family: AngsanaUPC; font-size: large;">ฮีเลียม</span></blockquote></td><td valign="top" width="29%"><div align="right"><span style="color: #ffffa0; font-family: AngsanaUPC; font-size: large;">97%</span></div><div align="right"><span style="color: #ffffa0; font-family: AngsanaUPC; font-size: large;">3%</span></div></td></tr>
</tbody></table></center></div><span style="color: #4c1130; font-family: AngsanaUPC; font-size: large;"><b>ดาวเสาร์เป็นดาวเคราะห์ห่างจากดวงอาทิตย์เป็นดวงที่หกและมีขนาดใหญ่เป็นอันดับสอง</b></span><br />
<span style="color: #4c1130; font-family: AngsanaUPC; font-size: large;"><b>ในตำนานของชาวโรมัน Saturn เป็นเทพแห่งการเกษตร หรือในตำนานของกรีกเรียกว่า cronus</b></span><br />
<span style="color: #4c1130; font-family: AngsanaUPC; font-size: large;"><b>ดาวเสาร์เป็นที่รู้จักตั้งแต่ช่วงก่อนประวัติศาสตร์ Galileo เริ่มสังเกตเป็นครั้งแรกโดยใช้กล้องโทรทรรศน์ในปี 1610 วงแหวนของดาวเสาร์เป็นลักษณะเฉพาะที่รู้จักกันดีในระบบสุริยะจนกระทั่ง ปี 1977 ถึงได้มีการค้นพบวงแหวนของดาวยูเรนัส ดาวพฤหัส และดาวเนปจูน</b></span><br />
<span style="color: #4c1130; font-family: AngsanaUPC; font-size: large;"><b>ดาวเสาร์ดูค่อนข้างแบนเมื่อมองจากกล้องโทรทรรศน์ขนาดเล็ก เส้นผ่าศูนย์กลางตามแนวศูนย์สูตรและตามแนวขั้วต่างกันประมาณ 10% (120,536 km vs 108728 km) ซึ่งเป็นผลเนื่องจากการหมุนอย่างรวดเร็วและสถานะที่เป็นของเหลว ดาวเสาร์หมุนรอบตัวเองใช้เวลา 10 ชั่วโมง 39 นาที ดาวกลุ่มก๊าซทั้งหลายก็มีลักษณะค่อนข้างแบนเช่นกัน แต่ไม่มากเท่ากับที่ดาวเสาร์เป็น</b></span><br />
<span style="color: #4c1130; font-family: AngsanaUPC; font-size: large;"><b>ดาวเสาร์เป็นดาวที่มีความหนาแน่นน้อย มีค่าความถ่วงจำเพาะประมาณ 0.7 ซึ่งน้อยกว่าน้ำ</b></span><br />
<b><span style="color: #4c1130;"><span style="font-family: AngsanaUPC; font-size: large;">ดาวเสาร์ประกอบด้วยไฮโดรเจน 75% และ ฮีเลียม 25% มีร่องรอยของน้ำ มีเทน แอมโมเนีย และ </span><span style="font-size: large;">“</span><span style="font-family: AngsanaUPC; font-size: large;">หิน</span><span style="font-size: large;">”</span><span style="font-family: AngsanaUPC; font-size: large;"> ซึ่งมีส่วนประกอบคล้ายกับดาวพฤหัส และเนบิวลาเริ่มแรก</span></span></b><br />
<span style="color: #4c1130; font-family: AngsanaUPC; font-size: large;"><b>โครงสร้างภายในดาวเสาร์มีลักษณะคล้ายดาวพฤหัส ซึ่งมีแกนกลางเป็นหิน มีชั้นของ liquid metallic hydrogen และชั้นของ molecule hydrogen และพบร่องรอยของน้ำแข็ง</b></span><br />
<span style="color: #4c1130; font-family: AngsanaUPC; font-size: large;"><b>ที่แกนกลางของดาวเสาร์มีอุณหภูมิสูงประมาณ 12,000 K ดาวเสาร์ปลดปล่อยพลังงานสู่จักรวาลมากกว่าพลังงานที่ได้รับจากดวงอาทิตย์ พลังงานส่วนเกินนี้ได้จากกระบวนการ Kelvin-Helmholtz เช่นเดียวกับทีเกิดในดาวพฤหัส แต่พลังงานนี้ไม่พอที่จะทำให้ดาวเสาร์เกิดการเรืองแสง ดังนั้นจึงต้องมีกระบวนการซึ่งอาจเกิดจากฝนฮีเลียมที่เกิดในดาวเสาร์</b></span><br />
<span style="color: #4c1130; font-family: AngsanaUPC; font-size: large;"><b>แถบสีที่สังเกตเห็นได้บนดาวพฤหัสก็พบได้บนดาวเสาร์ แต่มีความเลือนลางมากกว่า แต่มีความกว้างมากอยู่ใกล้เส้นศูนย์สูตร ยังพบลักษณะคล้ายจุดแดงยักษ์และลักษณะอื่นๆบนดาวเสาร์ที่คล้ายกับที่พบบนดาวพฤหัส</b></span><br />
<span style="color: #4c1130; font-family: AngsanaUPC; font-size: large;"><b>ลมที่พัดบนดาวเสาร์มีความเร็วลมสูง ในบริเวณศูนย์สูตร อาจมีความเร็วลมถึง 500 เมตรต่อวินาที (1,100 ไมล์ต่อชั่วโมง) </b></span><br />
<span style="color: #4c1130; font-family: AngsanaUPC; font-size: large;"><b>วงแหวน 2 วง (A และ B) และ วงแหวนจางๆอีก 1 วง (C) สามารถสังเกตได้จากบนพื้นโลก ช่องว่างระหว่างวงแหวน A และ B เรียกว่า Casini division และช่องว่างจางๆที่ส่วนนอกของวงแหวน A ที่เรียกว่า Encke division ภาพถ่ายที่ได้จากยาน Voyager แสดงให้เห็นวงแหวนจางๆอีก 4 วง วงแหวนของดาวเสาร์ซึ่งไม่เหมือนวงแหวนของดาวเคราะห์อื่นๆเพราะมีความสว่างมาก </b></span><br />
<span style="color: #4c1130; font-family: AngsanaUPC; font-size: large;"><b>วงแหวนที่ล้อมรอบดาวเสาร์ทำให้ดาวเสาร์เป็นดาวที่สวยที่สุดดวงหนึ่งในระบบสุริยะ เมื่อมองวงแหวนของดาวเสาร์จากพื้นโลก จะเห็นวงแหวนประกอบด้วยชิ้นส่วนขนาดเล็กที่เป็นอิสระล่องลอยอยู่ในวงโคจร วัตถุเหล่านี้มีขนาดตั้งแต่ระดับเซ็นติเมตรจนถึงหลายเมตร และบางชิ้นมีขนาดสองสามกิโลเมตร</b></span><br />
<span style="color: #4c1130; font-family: AngsanaUPC; font-size: large;"><b>วงแหวนของดาวเสาร์มีความหนาบางมากเมื่อเทียบกับเส้นผ่าศูนย์กลาง วงแหวนมีเส้นผ่าศูนย์กลาง 250,000 กิโลเมตร แต่มีความหนาเพียง 1.5 กิโลเมตร วงแหวนเหล่านี้ประกอบด้วยวัตถุจำนวนไม่มากนัก ถ้ารวมวัตถุที่ประกอบขึ้นเป็นวงแหวนจะได้วัตถุที่มีเส้นผ่าศูนย์กลางไม่เกิน 100 กิโลเมตร </b></span><br />
<span style="color: #4c1130; font-family: AngsanaUPC; font-size: large;"><b>วงแหวนประกอบด้วยน้ำแข็งเป็นส่วนใหญ่ และบางส่วนที่เป็นหินที่มีน้ำแข็งหุ้มอยู่</b></span><br />
<span style="color: #4c1130; font-family: AngsanaUPC; font-size: large;"><b>วงแหวน F ซึ่งเป็นวงแหวนชั้นนอกสุด ยังประกอบด้วยวงแหวนขนาดเล็กอีกหลายวง</b></span><br />
<span style="color: #4c1130; font-family: AngsanaUPC; font-size: large;"><b>จุดกำเนิดของวงแหวนยังไม่เป็นที่ทราบกัน แต่คาดว่าน่าจะมีการกำเนิดในลักษณะที่คล้ายคลึงกัน คือเป็นชิ้นส่วนที่ได้จากการแตกของดาวบริวารขนาดใหญ่ที่ถูกชนด้วยอุกาบาตหรือดาวหาง</b></span><br />
<span style="color: #4c1130; font-family: AngsanaUPC; font-size: large;"><b>ในยามค่ำคืนบนท้องฟ้า ดาวเสาร์สามารถมองเห็นได้ด้วยตาเปล่า ถึงแม้ว่าดาวเสาร์จะไม่สว่างไสวเหมือนดาวพฤหัส แต่ก็อาจสัวเกตุเห็นได้จากการที่ดาวเสาร์ไม่มีแสงกระพริบเหมือนดวงดางอื่นๆในท้องฟ้า วงแหวนและดาวบริวารสามารมองเห็นได้โดยใช้กล้องโทรทรรศน์ขนาดเล็ก</b></span><br />
<span style="color: #4c1130; font-family: AngsanaUPC; font-size: large;"><b>ดาวเสาร์มีดาวบริวาร 18 ดวง ซึ่งมากที่สุดในดาวเคราะห์ทั้งหลายในระบบสุริยะ และในปี 1995 นักวิทยาศาสตร์ใช้กล้องโทรทรรศน์ Hubble พบวัตถุ 4 ชิ้นที่คาดว่าอาจเป็นบริวารใหม่ของดาวเสา</b></span><br />
<br />
<b><span style="color: #4c1130; font-family: AngsanaUPC; font-size: large;"><div><img alt="8516" src="http://www.vcharkarn.com/uploads/8/8516.jpg" /><br />
<br />
ดาวเสาร์เป็นตัวแทนของเทพแซทเทิร์น (Saturn) เทพแห่งการเพาะปลูกในตำนานโรมัน ซึ่งความเชื่อตาตำนานกรีกมีชื่อเวลา เทพโครนอส (Cronos) อันเป็นบิดาของ ซูส (Zeus หรือ Jupiter) เทพแห่งดาวพฤหัสบดี<br />
<br />
ดาวเสาร์เป็นดาวเคราะห์ที่อยู่ห่างจากดวงอาทิตย์ออกมาเป็นอันดับที่ 6 ที่ระยะทางประมาณ 10 เท่าของระยะระหว่างโลกและดวงอาทิตย์ หรือ 2 เท่าของขนาดวงโคจรของดาวพฤหัสบดี ที่ระยะนี้ พลังงานจากดวงอาทิตย์แผ่มาถึงเพียง 1.1% ของพลังงานที่แผ่มาถึงโลกเท่านั้น หากสังเกตดาวเสาร์ด้วยกล้องโทรทรรศน์ขนาดเล็ก เราจะได้เห็นวงแหวนของดาวเสาร์ซึ่งเป็นที่ยอมรับกันในหมู่นักดูดาวว่าเป็นวงแหวนที่สวยงามและโดดเด่นที่สุดในบรรดาดาวเคราะห์ที่มีวงแหวนทุกดวง<br />
<br />
ดาวเสาร์เป็นดาวเคราะห์ก๊าซที่มีขนาดใหญ่ที่สุดเป็นอันดับสองรองจากดาวพฤหัสบดี โดยมีขนาดเล็กกว่าดาวพฤหัสบดีประมาณ 1 ใน 5 แต่ถึงกระนั้นก็ยังมีขนาดใหญ่กว่าโลกกว่า 9 เท่า และมีปริมาตรที่สามารถบรรจุโลกไว้ได้ถึง 763 ดวง<br />
<br />
องค์ประกอบหลักของดาวเสาร์ คือ ไฮโดรเจน 75% และฮีเลียม 25% และองค์ประกอบย่อยต่างๆในอัตราส่วนที่คล้ายกับดาวพฤหัสบดี ดาวเสาร์มีความหนาแน่นเฉลี่ยทั้งดวงต่ำที่สุดในระบบสุริยะ โดยมีความหนาแน่นเฉลี่ยประมาณ 0.7กรัม/ลูกบาศก์เซนติเมตร เท่านั้น นั่นคือ ดาวเสาร์จะลอยน้ำได้ (หากเรามีอ่างน้ำที่ใหญ่พอสำหรับดาวเสาร์)<br />
<br />
ดาวเสาร์หมุนรอบตัวเองหนึ่งรอบในเวลา 10.7ชั่วโมง ทำให้ดาวเสาร์มีลักษณะกลมแป้น โดยมีขนาดที่เส้นศูนย์สูตรและที่ขั้วของดาว 120,536 และ 108,728 กิโลเมตร ตามลำดับ (แป้นกว่าดาวพฤหัสบดีเล็กน้อย)<br />
<br />
ดาวเสาร์ใช้เวลาโคจรรอบดวงอาทิตย์รอบหนึ่ง 29.5 ปี แม้จะนานกว่าหนึ่งในสามของชั่วชีวิตผู้คนส่วนใหญ่ แต่นักดาราศาสตร์ตั้งแต่สมัยของชาวแอสซีเรียและบาบิโลน (ประมาณ 800 ปีก่อนคริสตกาล) ก็ยังสามารถติดตามการเคลื่อนที่ของดาวเสาร์สืบต่อกันมาเรื่อยๆและทราบว่าดาวเสาร์ก็เป็นดาวเคราะห์ดวงหนึ่ง<br />
-----------------------------------------------------------------------------------------------</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://www.thaigoodview.com/files/u30451/22.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="406" id="imgb" src="http://www.thaigoodview.com/files/u30451/22.jpg" width="493" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br />
</div><div style="border: medium none;"><img height="406" id="imgb" src="http://student.nu.ac.th/50411257/darasart/%E0%B8%94%E0%B8%B2%E0%B8%A7%E0%B9%80%E0%B8%AA%E0%B8%B2%E0%B8%A3%E0%B9%8C.jpg" width="507" /></div></span></b>นัทธพงศ์http://www.blogger.com/profile/07609660267204132867noreply@blogger.com1